Od roku 1991 ogłaszane są konkursy na dyrektorów szkół. Do konkursu na dyrektora Szkoły Podstawowej nr 140 przystępuje dawna nauczycielka szkoły – Anna Żbikowska (pracująca wówczas pod nazwiskiem Sawicka). Podczas pierwszego posiedzenia Rady Pedagogicznej 29 sierpnia 1991 roku nowa dyrektor wprowadza znaczące rozwiązania organizacyjne: obowiązek sprowadzania przez nauczycieli uczniów do szatni po skończonych lekcjach, nowy rozkład dzwonków w szkole uwzględniający przerwę śniadaniową i dwie przerwy obiadowe, zmianę numeracji sal lekcyjnych, zmianę przeznaczenia wejść do budynku oraz niektórych pomieszczeń szkolnych, dyżur portiera przy wejściu głównym do szkoły, nową kolorystykę ścian – „w odnowionym wystroju uderza stały zestaw kolorów: niebieski, żółty”. Kolory te są do dzisiaj charakterystyczne dla Szkoły Podstawowej nr 140 i utrwalone zostały w jej logo oraz w logo powstałego w 1999 roku w wyniku reformy systemu oświaty Gimnazjum nr 4 (obecnie Gimnazjum nr 104). W programie wychowawczym szkoły położono duży nacisk na rozwój społeczny dzieci, stąd szczególną opieką objęto harcerstwo i  samorząd szkolny. W sferze dydaktycznej wprowadzono próbę odejścia od tradycyjnego systemu klasowo – lekcyjnego na rzecz zajęć terenowych o charakterze warsztatowym.                         

Oczekiwania społeczne wobec polskiej szkoły znacznie zmieniły swój charakter. Szkoła ma stać się nie tylko instytucją uczącą, ale miejscem, w którym  dzieci i młodzież będą spędzać wolny czas. Władze oświatowe wyszły na przeciw tym oczekiwaniom i pojawiła się możliwość organizowania zajęć pozalekcyjnych. Dyrektor A. Żbikowska wraz z Bożenną Kuskowską co roku organizują letnie obozy w Ostrowie k/Jastrzębiej Góry oraz obozy narciarskie w Beskidach i na Słowacji. Do grona entuzjastów wyjazdów dołączają Wiesław Ruta (nauczyciel wuefu) i Andrzej Dubas (nauczyciel fizyki), którzy organizują obozy sportowe, z czasem przeradzające się w obozy rowerowe. Działa  koło biologiczne pod wieloletnią opieką Weroniki Miłosiewicz. Za szkołą od strony ulicy Wisełki powstaje ogródek szkolny, w którym zasadzone rośliny stanowią  poglądowy materiał na lekcje biologii. Prężnie działa Szkolne Koło Sportowe. Działalność ta powoduje, że szkoła tętni życiem od rana do wieczora. Coraz częściej z pomieszczeń szkoły korzystają dorośli. Dyrektor ma możliwość wynajmu pomieszczeń szkoły, z którego zyski służą wzbogacaniu zaplecza dydaktyczno – sportowego. Z tych właśnie funduszy i ze składek na Radę Szkoły powstała w 1992 roku  trzytorowa bieżnia na dystansie 80 metrów a rok później asfaltowa nawierzchnia boiska do koszykówki wraz z dwoma koszami. Zapotrzebowanie na  zajęcia sportowe jest ogromne, przekracza możliwości finansowe szkoły. Dlatego zostaje podjęta decyzja o stworzeniu przy szkole klubu sportowego. 24 stycznia 1995 roku został powołany Uczniowski Klub Sportowy „Radość”, którego   prezesem zostaje Anna Żbikowska. Klub kontynuuje swoją działalność do tej pory i zrzesza dorosłych członków, w większości absolwentów Szkoły Podstawowej nr 140. Pod kierownictwem Krystyny Rotnickiej uczniowie starszych klas redagują własną gazetkę „Spoko”; korzystają też z dobrodziejstw nieodpytywania ich przez nauczycieli w związku z wprowadzoną właśnie akcją „szczęśliwy numerek”. Działające w szkole od 15 lat Koło „Tuptusie” zdobywa pierwsze miejsce w rajdzie wojewódzkim i w nagrodę bierze udział w rajdzie ogólnopolskim. W 1997 roku wuefista Wiesław Ruta zostaje wybrany najlepszym nauczycielem wychowania fizycznego w Dzielnicy Wawer, a w kolejnych latach znajduje się w ścisłej czołówce najlepszych nauczycieli.

Kolejny jubileusz szkoła obchodzi w maju 1998 roku. Podczas uroczystości 60 rocznicy powstania szkoły dyrektor Anna Żbikowska zwróciła się ze szczególnymi podziękowaniami do Edwarda Lubaszki, który – podobnie jak niegdyś Stanisław Miecznikowski – był osobą niezwykłą w dziejach Stoczterdziestki. W 1952 roku objął stanowisko dozorcy i wraz z żoną Janiną zamieszkał w służbowym mieszkaniu „po schodkach” od strony boiska.  Od razu trwale zaznaczył swoją obecność w szkole. To za jego sprawą posadzone zostają topole wzdłuż płotu ulicy Wilgi (wcześniej ulica Kościelna), które obecnie jako potężne drzewa dają przyjemny cień ćwiczącej na boisku młodzieży. Każdej zimy na boisku szkolnym powstawało piękne lodowisko, na którym odbywały się lekcje wf-u, a wieczorem kwitło życie towarzyskie dorosłych Radościan. To pan Edward wieczorami do późnych godzin nocnych lał wodę, aby rano można było korzystać z gładkiej tafli lodu. Edward Lubaszka był dozorcą, palaczem, zaopatrzeniowcem. W latach pięćdziesiątych dwa razy w tygodniu  służbowym pojazdem (rower „Ukraina”) jeździł na ul. Kawczą na Pradze po mięso do stołówki szkolnej, z którego pani Szwabowa  przyrządzała wykwintne – jak na owe czasy –  dania obiadowe. Edward Lubaszka przepracował w szkole 52 lata. Został uhonorowany nagrodą Burmistrza Dzielnicy Wawer. Za wzorową i długoletnią służbę w oświacie otrzymał piękny zegar, który od tej pory odmierzał mu czas zasłużonej i spokojnej emerytury.

Po reformie systemu oświaty w 1999 roku i utworzeniu Gimnazjum nr 4          w budynku szkoły przy ul. Wilgi 19 dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 140 zostaje Bożenna Kuskowska, a Małgorzata Gołagusz – Michalik pełni funkcję wicedyrektora. Rady Pedagogiczne obu szkół mieszczących się w budynku przy ul. Wilgi 19 ściśle ze sobą współpracują, razem organizując większość przedsięwzięć. Reforma systemu oświaty związana z utworzeniem w Polsce gimnazjów miała wpływ na wprowadzenie zmian również na wcześniejszych etapach edukacyjnych. W listopadzie 1999 roku     w najmłodszych klasach Stoczterdziestki wprowadzono ocenianie opisowe według sześciostopniowej skali obrazkowej z komentarzem pisemnym nauczyciela oraz karty diagnozy osiągnięć edukacyjnych ucznia, natomiast w klasach starszych realizowane są ścieżki międzyprzedmiotowe, czyli treści programowe z zakresu edukacji patriotycznej, regionalnej, prozdrowotnej, ekologicznej, czytelniczej i medialnej oraz wychowania do życia w rodzinie. W szkołach podstawowych zaczęto przeprowadzać zewnętrzne sprawdziany kompetencji uczniów: test trzecioklasisty i sprawdzian po klasie szóstej. W ramach zmian nauczyciele decydują się na zastosowanie nowego systemu oceny zachowania i w 2002 roku wprowadzają system punktowy.

W tym mniej więcej czasie świetlica szkolna, kierowana przez Natalię Cichocką (Od roku 2004 świetlicą kierowała Aneta Kunert; obecnie nieformalnie funkcję tę pełni Teresa Wypyszyńska) zmienia swoją lokalizację, przenosząc się z pomieszczenia na parterze do podziemi budynku. Uczęszcza do niej prawie setka dzieci, w tym 30 wychowanków Państwowego Domu Dziecka. Konieczna staje się ponowna rozbudowa szkoły. Dochodzi do niej dopiero w roku 2005, kiedy to dobudowana zostaje kolejna część gmachu, w której oprócz pomieszczeń świetlicowych znajdują się cztery sale lekcyjne, szatnia dla najmłodszych uczniów oraz sala z zapleczem dla oddziału przedszkolnego. Niestety, firma ZAMBET z Pułtuska – wykonawca prac budowlanych – nie wywiązała się należycie z umowy. Jakość wykonania nowego skrzydła pozostawia wiele do życzenia. Do dzisiaj najmłodsi uczniowie Stoczterdziestki i ich wychowawcy narażeni są na sypiące się z sufitu kawałki tynku, cieknącą po ścianach wodę wskutek źle położonego dachu oraz przeraźliwy chłód w miesiącach zimowych. Natomiast dookoła budynku rozciąga się nowoczesny kompleks boisk sportowych oddany do użytku w 2009 r.

W 2007 roku nauczycielka klas 1 – 3 Magdalena Soroka zaczyna prowadzić zajęcia szachowe, które dają uczniom wymierne korzyści w postaci wzrostu umiejętności analizowania i wnioskowania, co z kolei przekłada się na wzrost wyników nauczania. Ze względu na kilkuletnie doświadczenia w prowadzeniu edukacji poprzez szachy w ramach warszawskiego programu „Wars i Sawa grają w szachy” od września 2013 roku została otwarta klasa szachowa dla sześciolatków. W 2012 roku kolejnym sukcesem Radościańskiej Podstawówki było uzyskanie certyfikatu „Wars i Sawa” dla szkół pracujących z dziećmi uzdolnionymi.

W czerwcu 2011 roku społeczność Szkoły Podstawowej nr 140 i Gimnazjum  nr 104 przeżywa podniosłe chwile związane z reaktywacją Społecznego Ogniska Muzycznego w budynku szkoły przy ul Wilgi 19. Po wielu latach przypomniano postać prof. Aleksandra Kulikowskiego, założyciela pierwszego w Polsce po II wojnie światowej Ogniska Muzycznego (w roku 1946). Przy tej okazji staraniem byłych uczniów profesora i dyrekcji obu szkół nazwano imieniem profesora Aleksandra Kulikowskiego  rondo w Radości oraz – we współpracy z mieszkańcami Radości, Józefowa i Aleksandrowa – wmurowano pamiątkowy kamień honorujący postać kompozytora. Społeczne Ognisko Muzyczne kierowane przez prof. Kulikowskiego jest dumą Radości i Radościańskiej Stoczterdziestki. Obecnie w Społecznym Ognisku Muzycznym im. Aleksandra Kulikowskiego prowadzonym przez małżeństwo Wandę i Krzysztofa Heeringów  znowu muzyki uczą się radościańskie dzieci.

W Szkole Podstawowej nr 140, wchodzącej w skład Zespołu Szkół nr 120 przy ul. Wilgi 19  w Warszawie, realizowany był w latach 2011 – 2013 międzynarodowy projekt „Protecting the Environment-Protecting the World” w ramach programu Comenius finansowany przez Agencję Narodową. Partnerami były szkoły ze Słowacji, Niemiec i Włoch. Ze względu na nowatorski sposób nauczania języków obcych Zespół Szkół nr 120 od roku 2013 rozpoczął realizację kolejnego programu unijnego – Comenius Regio we współpracy ze szkołami z Cardiff w Walii.

Od 1 września 2012 roku Szkoła Podstawowa nr 140 im. K. Jeżewskiego           i Gimnazjum nr 104 na mocy uchwały Rady m. st. Warszawy zostają połączone w Zespół Szkół nr 120, którego dyrektorem jest Beata Scelina, a wicedyrektorem Anna Frej – Lusznia.